Coachable

Oh wat houd ik toch van het gevoel van op reis te gaan. Niet alleen vakanties. Zeker ook op reis gaan samen met die boeiende vrouwen in mijn speciale coachprogramma’s. Of het nou de Coaching at Sea reisjes naar Zeeland zijn of de Coachhotel en Coachretraite reizen naar Ibiza…. het geeft mij allemaal het gevoel van in vrijheid een nieuw avontuur beleven.

Want ook al heeft iedere coachee bij mij in welk traject dan ook een op maat gemaakt inhoudelijk sterk programma. Toch is het proces … de reis die we samen maken altijd leidend. En dus is het een avontuur waar we heen gaan en uitkomen. En dat steeds weer beleven op de fijnste plekken, goed verzorgd, warm, aantrekkelijk en met aandacht. In de natuur met een vleugje luxe. Dat alles maakt dat mijn gast zich bijzonder voelt. Gezien, gehoord en verwend. Want mijn coachees zijn keigoed in dat voor anderen verzorgen maar cijferen zichzelf vervolgens te vaak naar de randen van niet belangrijk. Met alle gevolgen van dien. Ontevredenheid, vermoeid, altijd aan staan en ver verwijderd van wie ze zelf graag zijn en vooral wat hen nog gelukkig maakt. Regie over het welbevinden van de ander en geen regie meer over het eigen fijnste leven.

Zo niet nodig!!

Tijdens die coachreizen mag het helemaal om haar draaien. Voelt eerst ongemakkelijk maar door dat speciale plekje, het comfort, de verwennerij en die letterlijke uitbraak uit het dagelijkse leven, ontspant iedere gast in no time. Ze voelt weer hoe fijn het is alleen naar haar eigen stem te luisteren. Tja en wat er dan geb***t in haar….. het blijft altijd verwonderend. Dingen die zwaar en belemmerend voelde in hoofd en letterlijk ook het lijf, zijn lichter. Er ontstaat ruimte voor EN-EN. Eerst keuzes te mogen maken die goed zijn voor haar EN daarnaast ook liefdevol te mogen zorgen voor de ander.

En dat is voor mij het grote geluk van op reis gaan met die ander! Die sprankeling terug zien komen in de ogen. De zachte gloed op het gezicht, de schaterlach om het effect van een gekke ACT oefening die zo veel vrijheid geeft.

Houd jij ook van het gevoel van op reis gaan?
Je kunt nog mee naar Ibiza of Zeeland dit voorjaar. Stuur me gerust een DM.

En nu op naar Zeeland.

Het is een universele behoefte. En zelfs degene die zeggen daar echt niet mee bezig te zijn en vooral “go with the flow” te leven, hebben die behoefte.

Ik heb het over regie hebben in en over je leven.

Juist in tijden als deze waarbij er veel lastige en soms zelfs zware keuzes voor ons worden gemaakt (oorlog, inflatie, letterlijke kou, overal discussie, scherpe woorden, voor-tegen, geen nuances) zie je dat mensen zich echt onprettig voelen en lamgeslagen lijken of korte lontjes hebben. Het lijkt of de regie over het leven hen is ontnomen. Wat deels wellicht ook wel zo zou kunnen zijn. Toch is er veel waar je wel regie over hebt en het is mega belangrijk je juist nu daarop te richten.

Regie is geen controle.
Regie is geen perfectionisme.
Regie is geen egoïsme.
Regie is niet “alles is maakbaar”.
Regie is niet klakkeloos volgen wat anderen zeggen, willen of doen.

Regie is jezelf echt goed kennen.
Regie is erkennen wat je nodig hebt.
Regie is weten waar jouw invloed ligt en ook waar het stopt.
Regie is zelf verantwoordelijkheid nemen voor die eigen behoeftes en die invloed.
Regie is erkennen en respecteren van jouw ware gevoelens.
Regie is tegenslag incasseren en proactief handelen in wat wel kan.
Regie is jouw grenzen erkennen en managen.
Regie is dichtbij jouw ware zelf blijven en anderen ook respecteren om wie ze zijn.

Dus ja ook de “go with the flow” mens leeft zo doordat zij precies weet wat ze nodig heeft (vrijheid, creativiteit, eigenheid etc.) en dus leeft zij vanuit eigen regie.

Voel jij onrust en ben je druk met controle willen hebben?

Ben je veel in de weer in je hoofd met dat wat nu zwaar is en weet je niet zo goed hoe weer proactief regie te krijgen over jouw leven?

Ben je door de jaren heen of door de geb***tenissen in je leven verwijderd van jezelf en wil jij weer scherp krijgen wie je bent, wat je kunt, voelt en werkelijk wil?

DM me dan gerust om samen te verkennen of coaching ook jou daarbij kan helpen.

“Het is toch bijzonder dat je twee jaar lang iedere week aanwezig was met een nieuw thema. Daar mag je best trots op zijn.”

Terwijl ik heen en weer werd geslingerd tussen schuldgevoel en opluchting nadat ik besloten had te stoppen met het Moeiteloos Me Time abonnement, was het mijn vriendin die er voor zorgde dat trots rust bracht in die fase van mixed emotions.Vanaf dat moment kon ik anders naar mijn besluit kijken en ook echt die trots voelen.

Zo veel mooie verbindingen zien groeien van vrouwen met zichzelf maar ook met de mensen om hen heen. Prachtige verhalen over gedragsveranderingen ontvangen. Trots zorgde voor een enorme dankbaarheid en dus ook voor vrede met mijn keuze te stoppen.

Wat is dat toch met trots mogen zijn? We kunnen goed trots zijn op dierbaren maar moeilijk op ons zelf. Meestal hebben we een ander nodig die ons moet attenderen op de bijzondere prestatie die we hebben geleverd voor we maar een sprankje trots aan kunnen boren in onszelf.

Je trots kunnen voelen is een belangrijke, gezonde emotie. Toch vinden veel vrouwen het een lastige. Niet zo heel gek als je kijkt naar de letterlijke betekenis die van Dale er aan geeft (eergevoel, hoogmoed, vereerd en zelfbewust zijn).

Trots zijn op jezelf betekent niet dat je ijdel of hoogmoedig wordt. Evenmin houdt het in dat je jezelf boven een ander plaatst. Integendeel, als je voldoening en vertrouwen voelt in en met jezelf, kun je gezondere, meer bevredigende relaties met anderen opbouwen. Als je trots bent op jezelf, vergroot je iedere keer jouw eigenwaarde en zelfcompassie. Je komt los van het idee anderen nodig te hebben die ook trots zijn op jou. Je behoefte naar goedkeuring van anderen neemt af waardoor jij je vrijer voelt je eigen pad te bewandelen en je eigen behoeften en verlangens te vervullen. Trots is namelijk iets waarmee je jezelf sterker maakt. Trots mogen zijn is onderdeel van zelfvertrouwen, eigenwaarde, zelfcompassie en persoonlijk leiderschap. Heel gezond dus om met regelmaat actief bezig te zijn met de dingen in en van jou waar je trots op bent.

Met welke trots kun jij jezelf vandaag nog voeden? Misschien maakt dat het nemen van een beslissing voor jou ook wel eenvoudiger.

De kutwijvenmedaille waar je wel naar streeft maar die je écht niet wil winnen.

Je kijkt naar haar met rollende ogen en zucht.

“Ze ziet er prachtig uit, onberispelijk. Altijd goed haar, natural glow, goed lijf en een glimlach. Een en al vitaliteit. Ze zegt nooit rare dingen waar ze rood van wordt. Wel altijd precies het juiste. Scherp en zinnig waar nodig, empathisch en vriendelijk op het juiste moment.

Ze weet altijd alles op haar werk. Een kei in haar vak, geen steek laat ze vallen. Altijd op tijd ook en niet te beroerd wat langer te blijven of die extra klus aan te nemen. Natuurlijk zit ze in de oudercommissie op school en het liefst ook in de bus bij het schoolreisje. Vindt ze nog echt leuk ook.

Haar kinderen staan altijd tip top op het schoolplein in rustgevend beige met een matchende rugzak zonder Elza of de Minions. Over haar perfecte kinderfeestjes, traktaties, vriendinnenavonden, altijd goed gelukte vakanties en mogelijk wilde nachten met haar partner wil je al niet eens meer denken.

Wat een kutwijf denk je stilletjes van binnen.

Ondertussen wring jij je in allerlei bochten om niet door de mand te vallen in je werk. Je bent het vangnet voor velen, creatief en oplossingsgericht en werkt je drie slagen in de rondte om te laten zien wat je allemaal kan. Regelmatig hoor je dat je zo’n betrouwbare collega bent die veel weet en kan. Jij denkt alleen maar aan die ene fout die je vanochtend maakte en de acties die je moet ondernemen om dat te herstellen. “Zie je wel….je bent er nog lang niet komop nu echt een tandje erbij en beter je best doen”.

Vermoeid wrijf je in je ogen waar de mascara niet geheel perfect op is aangebracht toen je eindelijk je kind met twee kleuren sokken en een felgekleurde Cars brooddoos in de actiestand had. Straks wel even aanmelden voor de activiteitenochtend op school van komende week. Vorige keer heb je ook al niet deelgenomen. Zo wordt het nooit wat met jou.”

Oké ben even eerlijk. Jij hebt ook wel eens naar zo’n vrouw gekeken waar alles aan (lijkt) te kloppen en gedacht…”kutwijf”. Nee dat zal je nooit hardop zeggen. Je bent beschaafd en waardig. I know.
Lees verder in de comments over die vrouw met haar medaille.

Coachen kan een vieze toestand zijn.

De miezer ging over in harde regen terwijl mijn coachee verbeten dit rugzakje vult met vies nat zand. Ze schept met iedere hand haar oude patronen, gedrag, pijn en levenservaringen in de tas. Vooral dingen die toen kennelijk nodig waren maar nu alleen maar voor heel veel last zorgen en haar weg houden van mildheid voor zichzelf en fijne dingen doen.

Ze vindt het zwaar en vies roept ze. Letterlijk maar nog meer figuurlijk. Dat ik dit al die tijd bij me moest dragen. De regen verdoezelt haar tranen. Het is oké. Ik ben dichtbij en het is veilig als ik nee zeg tegen haar vraag of ze de tas niet hoeft te dragen. We kunnen onze oude ervaringen ook niet van ons afschudden. De kunst is om het zo licht mogelijk mee te dragen.

Om de urgentie te voelen van het anders willen kijken, loopt ze nog een paar minuten naast me met de last op haar rug en onderzoekt ze mijn vraag “hoe kan ik dit makkelijker meenemen?”
Mag er wat uit? Nope, het is onderdeel van jou.

Ze haalt hem van haar rug maar in een hand houden is ook niks. Met twee handen wordt al beter maar ze is er nog wel druk mee. Ik help haar opweg en hang de touwtjes via de voorzijde om haar schouders. Ze slaat haar armen om de zware rugzak. Ze omarmt haar historie. Kan in de rugzak kijken naar wat nog van nut is en de rest laten voor wat het is. Haar gezicht klaart op. Dit voelt lichter en geeft ruimte voor de dingen die in deze fase van haar leven belangrijk zijn.

We spreken af dat ze voor onze volgende afspraak iets gaat doen wat ze heel graag wil maar nooit deed door dat oude patroon wat ze met zich meezeulde. Ze is bereid het ongemak hiervan aan te gaan.

Ervaringsgerichte ACT coaching is zo enorm effectief en altijd rakend. Wel een vieze toestand soms maar ja zo is het leven ook.

Verregend en koud spoel ik dit rugzakje schoon. Ook het leven van de buitencoach is soms een vieze bedoening.

Controle willen hebben is verslavend.
Controle willen hebben, geeft net als drank, drugs, te veel chocolade en sigaretten een korte termijn kick. We zetten controle namelijk net als al die andere middelen in om ons beter te voelen. Over het algemeen zorgen al deze dingen maar voor een korte tevredenheid.⁠⠀

Wanneer je controle wil hebben, zit daar vaak ongewenste emotie, angst, moeilijke gedachten of geb***tenissen onder. Samenvattend: een ongemak wat jij niet wilt voelen. En als we iets niet willen voelen dan gaan we strategieën bedenken als hard werken, heel goed ons best doen, uren googlen op de beste oplossing. We vechten ons nog liever uitgeput dan dat we het ongemak toelaten. ⁠

Controle levert je nooit het langdurige effect op waar je op hoopt. Dat je angst, emotie, moeilijke gedachte of geb***tenis verdwijnt. Nee het is een tijdelijke rush van niet hoeven ervaren en na de kick komt het gevoel als een boemerang twee keer zo hard terug. En de diehard controlefreak verzint nog iets nieuws en zal zo steeds harder werken en vechten. Vechten voelt tenslotte altijd lekkerder dan niks doen. ⁠

Wanneer je ervaart dat al die controle niet werkt om je op lange termijn beter te voelen en je erkent dat, dan zet je de belangrijkste stap in loslaten. Je laat het vechten los maar niet je angst, emotie of moeilijke gedachten.⁠ Wat je ook weg probeert te drukken in dat binnenste van jou, het wil ervaren worden. Het wil ruimte krijgen en zal nooit verdwijnen. Als jij het omarmt en inziet dat moeilijke gedachten en gevoelens nu eenmaal bij het leven horen dan krijg je ruimte om gewoon te gaan doen wat je werkelijk belangrijk vindt. ⁠⠀

Als jij rood mag worden van jezelf terwijl je een groep toespreekt dan ervaar je dus dat je met je ongemak gewoon kunt functioneren. Wanneer je geen energie meer hoeft te steken in het gevecht met ongemak, krijg je ruimte voor nieuwe dingen. Je kunt je aandacht richten op dat wat nu belangrijk is. Vaak weten we door druk te zijn met die verslavende controle niet meer wat we eigenlijk liever doen. Het is belangrijk om daar weer mee in contact te komen. ⁠⠀

Mag die drang naar controle voor jou ook wel wat minder? Tell me.

Vraagje: Ben jij je bewust wat je te brengen hebt in je leven?
En dan bedoel ik niet het geven op de vraag die van buitenaf naar je toe komt. Ik bedoel een krachtig weten wat jij intrinsiek vanuit jezelf wil brengen in de wereld om je heen.

We vervullen veel rollen in ons leven en om op gezonde wijze goed regie te hebben én tegelijk ook energie te krijgen van die rollen is het ontzettend belangrijk dat jij helder hebt wat jij van jou wil bieden in iedere rol. Uhm nee dat is niet in alle rollen hetzelfde. Was het maar zo easy. Mwah zou ook saai zijn trouwens.

Wanneer je hier serieus bij stil staat, zal je misschien wel verrast worden door het antwoord. We handelen best vaak op wat anderen va n ons vragen of wat we verwachten dat de ander graag wil zien. Als dit de overhand heeft, zal je snel ontevredenheid gaan voelen en minder voldoening halen uit al die rollen. Je verliest er de leiding mee over je eigen leven en uiteindelijk dus ook je levensgeluk.

Af en toe diepgaand en met voldoende tijd stil staan bij wat jij wil brengen vanuit jouw eigenschappen, talenten, kwaliteiten én valkuilen (ja ook die vertellen jou veel), je drijfveren en kernwaarden is cruciaal om bewust passende keuzes te maken. Je leven en dus die rollen blijven niet jaar in jaar uit hetzelfde. Jij verandert door de jaren heen. Dan is het toch gek om nu nog precies zo te handelen als dat je 20 jaar geleden deed?

Helderheid hebben over waar jij voor staat, wie je nu bent, wil zijn voor anderen en vooral ook wat je wil brengen in alles wat jouw wereld vormt, is de kern van persoonlijk leiderschap. Je geeft er krachtig richting mee aan je eigen leven en je kunt er vervolgens ook zinvol en gericht voor een ander zijn.

Voel jij dat het dit jaar tijd is om dat zelfinzicht te vergroten? Wil jij precies weten hoe je al die elementen van jou effectief in zet per rol en ook weet wanneer juist niet omdat het niet bijdraagt aan het doel? Dan heb ik van 16-21 april 2023 nog een plek vrij in mijn Leiderschapsprogramma op Ibiza. Al mijn talenten komen samen daar op het eiland en zorgen er voor dat jij ongecompliceerd jouw leiderschap onderzoekt. Samen verkennen of dit wat voor jou is? 📧📞

Ben je eigenlijk wel bereid om je echt over te geven aan verandering? Want ik zal door je masker heen prikken en niet mee gaan in alle ja maars die ik je nu al veel hoor zeggen.

Indringend kijkt ze mij aan en zegt. “ Wat fijn dat je zo duidelijk en direct bent. Ik wil heel graag die verandering maar omdat ik zo niet weet hoe, komen die ja maars vanzelf. En als ik het niet weet, verdoezel ik dat liever door dat masker op te zetten”.

Ik heb een intake met een pittige dame die zo ontzettend moe is van altijd AAN staan voor werk. Thuis is ze moe, ongezellig en niet meer de vrouw die ze zo graag wil zijn. In plaats van wat gas terug te nemen en de dingen wat minder perfect te willen doen, gaat ze juist in die moeheid thuis ook in de regelstand. Tot frustratie van man en grote kinderen.

Mijn duidelijkheid raakt haar in goede zin. Ze voelt nu echt de noodzaak puur intrinsiek te kiezen voor verandering en coaching. Ze zegt ook iemand nodig te hebben die direct is en door haar pantser kan breken.

Voor mij is de intake natuurlijk bedoeld om te checken of we als mens passen, het vraagstuk bij mijn coaching past maar zeker ook om heldere verwachtingen te scheppen. Ik ben dus niet voor iedereen en niet iedereen is voor mij. Bij mij geen fluwelen handschoenen en een aai over je bol van pappen en nathouden. Wel ben ik er echt voor de ander. No nonsense, meelevend, duidelijk, doelgericht en met liefdevolle aandacht.

Aan het eind van ons gesprek besluiten we samen de coachreis aan te willen gaan met elkaar. Ze wil weer een baan hebben ipv een baan ZIJN. Zodat ze beter voor zichzelf kan zorgen en ook thuis weer zin en energie heeft om leuke dingen te doen en haar vrolijke zelf kan zijn.

Als jij eerlijk bent….. ontleen jij dan ook je hele identiteit aan je baan? Of weet je heel goed wie je bent zonder je werk? En ja….. iedereen heeft wel eens een fase waarin dit zo was. Jij ook. Maar zorg dat dit niet altijd zo is want je vergeet daarmee je eigen grenzen en wat je verder nog kunt betekenen voor jezelf en anderen. We hebben werk lieve mensen en zijn zoveel meer dan dat.

Wat als ik….
Die ene opleiding nog doe dan krijg ik meer klanten of wel die bonus.
Nu flink afval dan voel ik me straks echt tevreden en kan ik ook in die ene winkel shoppen.
Die ene baan krijg dan ben ik net zo geslaagd als mijn twee broers.

Hebben we niet allemaal wel eens die “wat als ik…” gedachten? Herken jij er één uit dit rijtje? Of heb jij hele andere? Met dit soort “wat als” stellingen denk je eigenlijk vooral in wat je NIET hebt en tekorten. Maar helpen die gedachten je nou echt naar het fijnste gevoel wat jij zo vaak mogelijk in je leven wil hebben? Want alles wat we doen in ons leven, doen we omdat we ons op een bepaalde manier willen voelen. Vrij-uitgesproken-gelukkig-uniek-geliefd-gezien-sprankelend-gepassioneerd-creatief-eigenzinnig etc.

En hoe ellendig sommige dingen in ons leven ook zijn of hoezeer je sommige dingen anders wil, je krijgt je favoriete gevoel niet door je te laten sturen in je hoofd vanuit de “NIET” gedachten. Dat krijg je sneller door vooral te kijken naar wat is er allemaal wel en wat heb ik zelf al bereikt en hoe deed ik dat.

Zijn met wat er is, heet tevredenheid!
Dit is geen preek tegen het dromen en door willen ontwikkelen. Integendeel. Dan zou ik mijn eigen vak om zeep helpen 😉 en pleiten voor stilstand.

Wij mensen hebben het nodig om uitgedaagd en geprikkeld te worden. Het is fijn om een mooi doel te hebben en ergens voor te gaan. Het gaat er vooral om vanuit welke intentie doe je dat en wat helpt je om van de weg er naar toe ook een waardevolle tijd te maken? Want vaak komen mensen niet eens bij de ultieme droom uit omdat op de weg er naar toe al genoeg voldoening wordt ervaren.

Ik wil je vooral in deze maand van terugblikken en vooruitkijken, aanmoedigen goed bij jezelf te rade te gaan vanuit welke intentie jij jezelf in beweging zet. Met gedachten over niet goed genoeg zijn, tekorten hebben of moeilijkheden zien? Of kom je in beweging vanuit het oké zijn met alles wat er nu al is en mag alles wat nog komt voor de extra gouden g***s zorgen? Want juist als je al oké bent met alles wat er is dan is een eigenzinnige zijstap nemen ineens zo spannend niet meer en zorgt het voor de ultieme fun en sparkle in je jaar.